نیاز کودک به آهن بعد از تولد توسط شیر مادر تامین می‌شود اما همین که شش‌ماهه شد به توصیه پزشک باید روزانه مقدار مشخصی قطره آهن به او داده شود و این روند تا دوسالگی ادامه دارد. البته سن شروع مصرف در کودکان با هم متفاوت و بهتر است با تجویز پزشک باشد. کودکانی که رژیم غذایی آن‌ها به‌اندازه کافی دارای آهن نباشد بدون مصرف قطره آهن به فقر آهن و کم‌خونی دچار می‌شوند. کمبود آهن توانایی و عملکرد روزانه کودک را مختل می‌کند. در ادامه به برخی نکات در این باره می پردازیم :

  بهتر است قطره آهن مصرفی از  نوع ایرانی باشد. این که تاکید می‌شود نوع ایرانی آن را تهیه کنید به این دلیل است که میزان آهنی که یک کودک ایرانی به آن نیاز دارد، در این قطره موجود است.

متأسفانه این باور غلط وجود دارد که مصرف قطره آهن به خرابی و پوسیدگی دندان کودک منجر می‌شود. در حالی که پوسیدگی دندان در کودکانی اتفاق می‌افتد که بهداشت دهان و دندان آن ها توسط والدین رعایت نمی‌شود یا از میان وعده‌هایی که عامل پوسیدگی دندان‌ هستند مانند چیپس، پفک، کیک و بیسکویت به صورت متناوب استفاده می‌کنند.

برای جلوگیری از تغییر رنگ دندان‌ها، بهتر است هنگام مصرف، قطره را با قاشق چای‌خوری یا قطره‌چکان در عقب دهان کودک بریزید سپس کمی آب به کودک بدهید و بلافاصله بعد از مصرف قطره آهن دندان‌های او را با مسواک انگشتی یا با پارچه نخی تمیز و آب، پاک‌کنید.

در صورتی که کودک، شیر خشک مصرف می‌کند قطره آهن را در شیشه شیر او نریزید و برای این که قطره را راحت‌تر به او بدهید، آن را با یک قاشق آب میوه مخلوط کنید. اضافه کردن قطره آهن به آب میوه باعث می‌شود طعم تلخ آهن احساس نشود و ویتامین C موجود در آب میوه‌ باعث جذب بیشتر آهن در معده و تغییر رنگ کمتر دندان ها می‌شود. بعد از خوراندن قطره آهن، بلافاصله به کودک شیر ندهید چون جذب آهن را به تاخیر می‌اندازد.

این عارضه به  بروز بی‌اشتهایی، بداخلاقی و اختلال رشد و در سنین بالاتر به نداشتن تمرکز کودک در مدرسه منجر می‌شود و باعث

می شود کودک نسبت به همسالان خود عقب‌تر باشد. بنابراین در صورت مقاومت او برای نخوردن قطره کمی حوصله به خرج بدهید تا قلق کودک به دستتان بیاید.