عفونتهای HPV شایع هستند. عوامل خطر برای عفونت HPV عبارتند از

• تعداد شرکای جنسی.

  شریک جنسی شما بیشتر، بیشتر احتمال دارد که شما عفونت HPV تناسلی بگیرید. داشتن رابطه جنسی با یک شریک که دارای شرکای جنسی متعدد بوده نیز خطر ابتلا به عفونت شما را افزایش می دهد.

• سن. زگیل های معمولی بیشتر در کودکان رخ می دهد. زگیل تناسلی اغلب در نوجوانان و بزرگسالان جوان رخ می دهد.
• سیستم های ایمنی ضعیف. افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند در معرض خطر بیشتر عفونت های HPV هستند. سیستم های ایمنی می تواند توسط ویروس ایدز( HIV) یا توسط داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی که پس از پیوند عضو استفاده می شود، تضعیف شود.
• پوست آسیب دیده. مناطقی از پوست که بریده شده یا باز هستند بیشتر مستعد ابتلا به زگیل های معمولی هستند.
• تماس شخصی. دست زدن به زگیل های افراد یا محافظت نکردن از تماس با سطوحی که در معرض HPV قرار گرفته اند – مانند دوش و استخر های عمومی – ممکن است خطر ابتلا به HPV را افزایش دهد.
• 

عوارض جانبی زگیل تناسلی

• زخم های مجرای تنفسی و دهان. برخی از عفونتهای HPV باعث زخم های روی زبان، لوزه ها، قسمت انتهایی سقف دهان و یا در حنجره و بینی می شوند.
• سرطان. گونه های خاصی از HPV می تواند باعث ایجاد سرطان دهانه رحم شود. این گونه ها همچنین ممکن است به سرطان های دستگاه تناسلی، انسداد مقعد کمک کنند.

پیشگیری زگیل تناسلی

زگیل های معمولی

جلوگیری از عفونتهای HPV که موجب زگیل های معمولی می شوند مشکل است. اگر شما یک زگیل معمول دارید، می توانید با دست نزدن به زگیل یا نجویدن ناخن هایتان از گسترش عفونت و تشکیل زگیل های جدید جلوگیری کنید.

میخچه کف پا

برای کاهش خطر ابتلا به عفونت های HPV که باعث ایجاد زگیل می شوند، از کفش ها و صندل ها در استخرهای عمومی و سوناهای عمومی استفاده کنید.

زگیل ناحیه تناسلی

شما می توانید خطر ابتلا به زگیل های تناسلی و سایر زخم های ناشی از HPV را از این طریق کاهش دهید:

• داشتن یک رابطه جنسی متقابل یکپارچه.
• کاهش تعداد شرکای جنسی خود.
• با استفاده از کاندوم لاتکس، که می تواند خطر ابتلا به HPV را کاهش دهد.

واکسن HPV

یک واکسن بنام گارداسیل (Gardasil 9) گسترش یافته است. نشان داده شده است که  این واکسن در برابر سرطان دهانه رحم و در برابر زگیل های تناسلی شما را محافظت می شود.

مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) واکسن گارداسیل را  به صورت روتین  برای دختران و پسران ۱۱ تا ۱۲ ساله توصیه می کنند ، اگرچه ممکن است در سن ۹ سالگی این واکسن داده شود. برای دختران و پسران  دریافت واکسن قبل از اینکه تماس جنسی داشته باشند و در معرض HPV قرار بگیرند، مناسب است. تحقیقات نشان داده است که واکسن در سن جوانی با شروع زودرس فعالیت جنسی ارتباطی ندارد.

هنگامی که فرد به HPV آلوده می شود، واکسن ممکن است موثر نباشد یا ممکن است در همه کار نکند. همچنین واکنش به واکسن در سنین جوانتر از سنین بالاتر بهتر است.

در اکتبر سال ۲۰۱۶، CDC برنامه واکسن HPV را تجدید کرد تا توصیه کند که همه در سنین ۱۱ تا ۱۲ ساله دو دوز واکسن HPV رابا حداقل ۶ ماه  فاصله ازهم، به جای طرح سه دوز قبلی پیشنهادی دریافت کنند. نوجوانان ۹ و ۱۰ ساله و نوجوانان ۱۳ و ۱۴ ساله نیز می توانند واکسن را براساس برنامه دو دوز تجدید نظر شده دریافت کنند.

نوجوانان و بزرگسالان جوان که  دیرتر سری واکسن را شروع کردند در سن ۱۵ تا ۲۶ سال ، باید دریافت سه دوز واکسن را ادامه بدهند.

اداره غذا و داروی ایالت متحده آمریکا اخیرا استفاده از  واکسن Gardasil 9 را  برای  مردان و زنان سنین ۹ تا ۴۵ ساله تصویب کرد.

محققان بر روی واکسن های جدیدتر کار می کنند، برخی از آنها برای درمان زخم های HPV طراحی شده اند، اما هنوز در دسترس نیستند.