توماس ادیسون کی بود؟

همینک در مجله آنلاین فارسی ها با مطلب”توماس ادیسون کی بود؟” در خدمت شما کاربران گرامی هستیم .

توماس ادیسون دارای اختراعاتی مانند اولین لامپ رشته ای و گرامافون است. وی بیش از ۱۰۰۰ اختراع داشت.توماس ادیسون کی بود؟
توماس ادیسون یک مخترع آمریکایی بود که یکی از تاجران و مبتکران برجسته آمریکا محسوب می شود. ادیسون از ابتدای فروتنانه شروع به کار کرد تا به عنوان مخترع فن آوری اصلی ، از جمله اولین لامپ رشته ای تجاری مناسب ، کار کند. امروزه به دلیل کمک به ساختن اقتصاد آمریکا در طول انقلاب صنعتی از وی تقدیر می شود.

سنین جوانی و تحصیل توماس ادیسون:

ادیسون در ۱۱ فوریه ۱۸۴۷ در اوهایو به دنیا آمد. وی کوچکترین فرزند از هفت فرزند ساموئل و نانسی ادیسون بود.

پدرش یک فعال سیاسی تبعیدی از کانادا بود ، در حالی که مادرش یک معلم مدرسه بود و تأثیر عمده ای در زندگی اولیه ادیسون داشت.

در کودکی دچار تب مخملک و همچنین عفونت گوش شد و همین باعث شد ادیسون در بزرگسالی تقریباً ناشنوا شود.

بعداً ادیسون گفت که به دلیل حادثه قطار که گوشهایش زخمی شده بود ، شنوایی خود را از دست داد.

در سال ۱۸۵۴ ، خانواده ادیسون به پورت هرون ، میشیگان نقل مکان کردند ، جایی که وی در کل ۱۲ هفته در مدرسه دولتی تحصیل کرد. او یک کودک بیش فعال ، مستعد حواس پرتی بود و توسط معلم خود “دشوار” شناخته شد.

مادرش سریع او را از مدرسه بیرون کشید و در خانه به او آموزش داد. در ۱۱ سالگی ، او اشتیاق فراوانی به دانش نشان داد ، و کتابهایی را در مورد طیف وسیعی از موضوعات خواند.

در سن ۱۲ سالگی ، ادیسون پدر و مادرش را متقاعد كرد كه به او اجازه دهند روزنامه ها را به مسافران خط راه آهن Grand Trunk بفروشد. ادیسون با سواستفاده از دسترسی خود به بولتن های خبری که هر روز به دفتر ایستگاه های تلویزیونی تایپ می شد ، شروع به انتشار روزنامه کوچک خود به نام Grand Trunk Herald کرد.

مقالات به روز مورد توجه مسافران قرار گرفت. این اولین اقدامی بود که می تواند تبدیل به یک رشته طولانی از کارآفرینی شود ، جایی که او نیازی را دید و از این فرصت استفاده کرد.

ادیسون همچنین از دسترسی خود به راه آهن برای انجام آزمایشات شیمیایی در آزمایشگاه كوچكی كه در یك ماشین حمل بار قطار مستقر كرده استفاده كرد. در طی یکی از آزمایشات او ، آتش سوزی شروع شد و ماشین آتش گرفت.

 وی را از قطاربیرون کردند و مجبور کردند روزنامه های خود را در ایستگاههای دیگر بفروشند.

ادیسون و تلگراف:

در حالی که ادیسون برای راه آهن کار می کرد ، یک اتفاق تقریبا غم انگیز برای مرد جوان اتفاق افتاد. پس از آنکه ادیسون یک کودک سه ساله را از زیر سر گرفتن یک قطار نجات داد ، پدر سپاسگزار کودک با آموزش راه اندازی تلگراف به وی پاداش داد. در ۱۵ سالگی ، او به اندازه کافی آموخته بود که به عنوان یک اپراتور تلگراف مشغول به کار شود.

برای پنج سال آینده ، ادیسون به عنوان یک مخابراتی دورگرد در سراسر غرب سفر کرد ، و برای کسانی که به جنگ داخلی رفته بودند خبرها را اشتراک می کرد. در اوقات فراغت ، به طور گسترده مطالعه می کرد ، فن آوری تلگراف را مطالعه و آزمایش کرد و با علوم برق آشنا شد.

در سال ۱۸۶۶ ، در ۱۹ سالگی ، ادیسون به لوییزویل ، کنتاکی نقل مکان کرد و در آسوشیتدپرس کار کرد. شیفت شب به او این امکان را می داد که بیشتر وقت خود را به مطالعه و آزمایش بگذراند. او سبكی بدون محدودیت در تفكر و پرسش را به وجود آورد و با بررسی و آزمایش عینی مسائل را به خود ثابت كرد.

در ابتدا ، ادیسون در کار تلگرافی خود عالی بود زیرا کد اولیه مورس بر روی یک کاغذ نوشته شده بود ، بنابراین ناشنوایی نسبی ادیسون هیچ نقصی نداشت. با این حال ، با پیشرفت این فناوری ، گیرنده ها به طور فزاینده ای به یک کلید صدا مجهز می شدند و تلگراف ها را قادر می سازد تا پیام را با صدای کلیک “بخوانند”. این امر باعث شد ادیسون محروم شود و فرصتهای کمتری برای اشتغال داشته باشد.

در سال ۱۸۶۸ ، ادیسون به خانه بازگشت ، مادرش دچار بیماری روانی شده بود و پدرش هم بیکار شده بود . خانواده تقریباً بی بضاعت بودند. ادیسون فهمید که باید آینده خود را کنترل کند.

با پیشنهاد یکی از دوستانش ، او برای رفتن به بوستون راهی شغلی برای شرکت Western Union شد. در آن زمان ، بوستون مرکز علم و فرهنگ آمریكا بود و ادیسون از این پیشنهاد احساس خوشحالی میکند. او در اوقات فراغت خود یک ضبط کننده رای گیری الکترونیکی را برای شمارش سریع آرا در قوه مقننه طراحی و ثبت اختراع کرد.

با این حال ، قانونگذاران ماساچوست علاقه ای به این موضوع نداشتند. همانطور که آنها توضیح دادند ، بیشتر قانونگذاران نمی خواستند که آرا به سرعت جلب شود. آنها زمان می خواستند تا نظر هم قانونگذاران دیگر را تغییر دهند.

فرزندان توماس ادیسون:

در سال ۱۸۷۱ ادیسون با ماری استیلول ۱۶ ساله که کارمند یکی از مشاغل وی بود ازدواج کرد. آنها در طول ازدواج ۱۳ ساله خود صاحب سه فرزند به نامهای ماریون ، توماس و ویلیام شدند .

در سال ۱۸۸۴ ، ماری در سن ۲۹ سالگی به علت مشکوک به تومور مغزی درگذشت. دو سال بعد ، ادیسون با مینا میلر ، ۱۹ سال کوچکتر از خودش ازدواج کرد.

اختراعات توماس ادیسون:

در سال ۱۸۶۹ ، در ۲۲ سالگی ، ادیسون به شهر نیویورک نقل مکان کرد و اولین اختراع خود را که یک سهامدار بهبود یافته سهام به نام Universal Stock Printer نامیده می شود ، انجام داد و چندین معامله گر سهام را همزمان کرد.

شرکت طلا و سهام تلگراف بسیار تحت تأثیر قرار گرفت ، آنها ۴۰،۰۰۰ دلار برای حقوق به او پرداخت کردند. با این موفقیت ، او کار خود را به عنوان یک تلگراف طلب کرد تا تمام وقت خود را وقف اختراع کند.

در اوایل دهه ۱۸۷۰ ، ادیسون به عنوان یک مخترع درجه یک شهرت پیدا کرد. در سال ۱۸۷۰ ، او اولین آزمایشگاه کوچک و تأسیسات تولیدی خود را در نیوآرک ، نیوجرسی تأسیس کرد و چندین ماشینکار را به کار گرفت.

ادیسون به عنوان یک کارآفرین مستقل ، مشارکت های زیادی را ایجاد کرد و محصولاتی را برای بالاترین پیشنهاد ارائه داد. غالباً این شرکت وسترن یونیون تلگراف ، رهبر صنعت بود ، اما به همان نسبت ، یکی از رقبای Western Union بود.

اختراع تلگراف چهارگانه:

در یکی از این موارد ، ادیسون برای Western Union تلگراف چهارگانه را ابداع کرد ، قادر به انتقال دو سیگنال در دو جهت مختلف از طریق یک سیم است ، اما جی گولد سرمایه دار راه آهن این اختراع را از Western Union ربود و بیش از ۱۰۰۰۰۰ دلار پول نقد ، اوراق قرضه و ادیون به ادیسون پرداخت کرد.

در سال ۱۸۷۶ ، ادیسون عملیات در حال گسترش خود را به پارک منلو ، نیوجرسی منتقل کرد و یک مرکز تحقیقاتی صنعتی مستقل را با استفاده از فروشگاه های ماشین آلات و آزمایشگاه ها ساخت.

در همان سال ، وسترن یونیون او را تشویق كرد كه یك وسیله ارتباطی برای رقابت با تلفن الكساندر گراهام بل تهیه كند. او هرگز این کار را نکرد.

اختراع گرامافون:

در دسامبر سال ۱۸۷۷ ، ادیسون روشی را برای ضبط صدا ایجاد کرد: گرامافون. نوآوری وی متکی به سیلندرهای روکش دار با دو سوزن بود: یکی برای ضبط صدا و دیگری برای پخش.

اولین کلمات او که در دهان دستگاه گرامافون گفته شد ، این بود: “ماری یک بره کوچک داشت.” گرچه از نظر تجاری تا یک دهه دیگر قابل استفاده نبود ، این گرامافون شهرت جهانی را برای او به ارمغان آورد ، به ویژه هنگامی که این دستگاه توسط ارتش ایالات متحده برای انتقال موسیقی به نیروهای خارج از کشور در طول جنگ جهانی اول مورد استفاده قرار گرفت.

اختراع لامپ :

در حالی که ادیسون مخترع اولین لامپ نبود ، اما به فناوری کمک کرد تا آن را به اکثر مردم برساند. به دنبال اختراع اولین لامپ قوس الکتریکی اولیه ، هامفری دیوی ، مخترع انگلیسی ، لامپ رشته ای کارآمد را به ادیسون رساند.

در طی دهه های پس از خلق دیوی ، دانشمندانی مانند وارن د لا روو ، جوزف ویلسون سوان ، هنری وودوارد و ماتیو ایوانز با استفاده از خلا لامپ های الکتریکی یا لوله ها را به کمال رسانده بودند اما در تلاش های خود موفق نبودند.

پس از خرید حق ثبت اختراع وودوارد و ایوانز و ایجاد پیشرفت در طراحی وی ، در سال ۱۸۷۹ به ادیسون اختراع ثبت شده برای لامپ بهبودیافته خود اعطا شد. در ژانویه ۱۸۸۰ ، ادیسون تصمیم گرفت شرکتی را تأمین کند که بتواند برق را به لامپ منتقل کند و شهرهای جهان را روشن کند.

در همان سال ، ادیسون شرکت Edison Illuminating Company – اولین شرکت برق متعلق به سرمایه گذاران – را تأسیس کرد که بعداً جنرال الکتریک شد.

در سال ۱۸۸۱ ، وی پارک منلو را ترک کرد تا در چندین شهر که سیستم های الکتریکی در آن نصب شده بود ، امکانات ایجاد کند.

اختراعات و تجارت های بعدی ادیسون:

در سال ۱۸۸۷ ، ادیسون یک آزمایشگاه تحقیقاتی صنعتی در West Orange ، نیوجرسی ساخت ، که به عنوان آزمایشگاه تحقیقاتی اولیه برای شرکت های روشنایی ادیسون بود.

او بیشتر وقت خود را در آنجا سپری می کرد و بر توسعه فناوری روشنایی و سیستم های قدرت نظارت می کرد. او همچنین گرامافون را کامل کرد و دوربین فیلمبرداری و باتری قلیایی را ذخیره کرد.

در طی چند دهه آینده ، ادیسون نقش خود را به عنوان مخترع در حال گذار به دیگری به عنوان صنعتگر و مدیر بازرگانی یافت. آزمایشگاه در غرب سیار بزرگ و پیچیده بود و توانایی مدیریت کامل هر فردی را نداشت و ادیسون دریافت که او در نقش جدید خود مانند نقش قبلی خود موفق نبود.

ادیسون همچنین دریافت که بسیاری از پیشرفت ها و کمال اختراعات آینده توسط ریاضیدانان و دانشمندان آموزش دیده در دانشگاه انجام می شود. او بهترین کار را در محیط های صمیمی و بدون ساختار با تعداد انگشت شماری دستیار انجام می داد و صریحاً اظهار بی اعتنایی نسبت به فعالیت های دانشگاهی و شرکتی می کرد.

در طول دهه ۱۸۹۰ ، ادیسون یک کارخانه پردازش آهن آهن مغناطیسی در شمال نیوجرسی ساخت . بعداً ، او توانست فرآیند را به روش بهتری برای تولید سیمان تبدیل کند.

تصاویر متحرک برای نمایش فیلم:

در ۲۳ آوریل ۱۸۹۶ ، ادیسون با برگزاری اولین نمایش فیلم در جهان در سالن موسیقی Koster & Bial در شهر نیویورک ، اولین شخصی بود که یک فیلم سینمایی را نمایش می دهد.

علاقه او به تصاویر متحرک سالها قبل آغاز شد ، زمانی که او و یکی از همکارانش به نام W. K. L. Dickson یک Kinetoscope ، یک دستگاه مشاهده سوراخ ، ایجاد کردند. به زودی ، آزمایشگاه West Orange ادیسون در حال ایجاد Edison Films بود. از جمله آنها فیلم نخستین سرقت بزرگ قطار بود که در سال ۱۹۰۳ منتشر شد.

با شروع رشد صنعت اتومبیل ، ادیسون در زمینه تولید یک باتری ذخیره سازی مناسب که می تواند یک ماشین الکتریکی را تأمین کند ، کار کرد. اگرچه سرانجام موتور مجهز به بنزین غالب شد ، ادیسون در سال ۱۹۱۲ برای دوست و تحسین هنری فورد باتری برای خود راه انداز مدل T طراحی کرد. این سیستم برای دهه ها در صنعت خودرو بسیار مورد استفاده قرار گرفت.

در طول جنگ جهانی اول ، دولت ایالات متحده از ادیسون خواست تا رئیس هیئت مشاور نیروی دریایی شود ، که اختراعات ارائه شده برای استفاده نظامی را بررسی کرد. ادیسون روی چندین پروژه کار کرد ، از جمله ردیاب های زیردریایی و تکنیک های مکان یابی اسلحه.

با این حال ، به دلیل خشم اخلاقی اش نسبت به خشونت ، وی تصریح کرد که فقط روی سلاح های دفاعی کار خواهد کرد ، بعداً خاطر نشان کرد: “من به این واقعیت افتخار می کنم که هرگز برای کشتن ،اسلحه اختراع نکردم.”

با پایان دهه ۱۹۲۰ ، ادیسون ۸۰ ساله بود. او و همسر دومش ، مینا ، بخشی از وقت خود را در تعطیلات زمستانی خود در فورت مایرز ، فلوریدا گذراندند ، جایی که دوستی وی با سرمایه دار اتومبیل هنری فورد رونق گرفت و او به کار در چندین پروژه ادامه داد ، از قطارهای برقی گرفته تا یافتن منبع داخلی برای لاستیک طبیعی.

حق ثبت اختراع:

در طول زندگی خود ، ادیسون ۱۰۹۳ حق ثبت اختراع ایالات متحده دریافت کرد و ۵۰۰ تا ۶۰۰ مورد دیگر را ثبت کرد که ناموفق بودند یا رها شدند.

وی اولین اختراع ثبت شده خود را برای ثبت الکتروگرافیک رای خود در ۱۳ اکتبر ۱۸۶۸ ، در سن ۲۱ سالگی اجرا کرد. آخرین حق ثبت اختراع مربوط به دستگاهی برای نگهداری اشیا در طی فرآیند آبکاری بود.

توماس ادیسون و نیکولا تسلا:

ادیسون درگیر یک رقابت طولانی مدت با نیکولا تسلا ، یک مهندس با آموزش آکادمیک بود که مدتی با شرکت ادیسون کار می کرد.

این دو در سال ۱۸۸۵ از هم جدا شدند و در “جنگ جریانات” در مورد استفاده از برق جریان مستقیم ، که ادیسون طرفدار آن بود ، در مقابل جریان های متناوب ، که تسلا از آن حمایت می کرد ، درگیری عمومی داشتند. سپس تسلا با جورج وستینگهاوس ، رقیب ادیسون ، وارد مشارکت شد و در نتیجه یک مشاجره بزرگ تجاری در مورد برق ایجاد شد.

فوت توماس ادیسون :

ادیسون در ۱۸ اکتبر ۱۹۳۱ در اثر عوارض دیابت در خانه اش ، گلنمونت ، در وست اورنج ، نیوجرسی درگذشت. او ۸۴ ساله بود.

بسیاری از جوامع و شرکتهای بزرگ در سراسر جهان چراغهای خود را کمرنگ کردند یا برای بزرگداشت از درگذشت وی ، به طور خلاصه برق خود را خاموش کردند.

 تا زمان مرگ او ، ادیسون یکی از شناخته شده ترین و مورد احترام ترین آمریکایی ها در جهان بود. او در صف اول انقلاب فناوری آمریكا قرار داشت و زمینه را برای دنیای الكتریكی مدرن فراهم كرد.